Coroni Heddwch

Ciw-restr ar gyfer Y Fam

(Y Plentyn) A fydd hi'n hir yn dyfod?
 
(Y Tad) Gwelwch fod yr Orsedd yn wag.
(1, 0) 11 Weithiau, byddaf yn ofni na ddaw'r Frenhines byth yn ei hôl atom eto.
(1, 0) 12 Pa sawl diwrnod hir y buom yn gwylio ac yn disgwyl?
(Y Wyryf) Fy mam, rhaid i ni gredu.
 
(Y Plentyn) Ond, mi glywais ddywedyd ei bod hi'n brydferth iawn, a bod y byd yn ddedwydd pan fo hi ar ei gorsedd.
(1, 0) 21 Bydd, f'anwylyd, bydd y byd yn ddedwydd.
(Y Plentyn) Nid wyf i yn cofio'r Frenhines ar ei gorsedd.
 
(Y Plentyn) A pha beth yw'ch cof chwithau am yr amser yr oedd y byd yn ddedwydd?
(1, 0) 35 Cofio yr wyf ddedwydded oedd fy nghartref, a'm llawenydd yn fy ngofal i gyd.
(1, 0) 36 Cofio lleisiau fy meibion, eu chwerthin sydyn, fel y byddent yn rhoi pwt o gân, ac fel y byddent yn siarad mor dyner wrthyf i.
(1, 0) 37 Cofio sŵn eu traed yn dyfod at y drws, ac fel y cawn innau, pan fyddent yn ddigalon, yr hen, hen ddawn gan Dduw, i fedru eu cysuro.
(Y Plentyn) Ac ni byddech y pryd hwnnw yn eistedd yn ddistaw wrth y tân, ac yn ceisio cuddio'r dagrau?
 
(Y Plentyn) Ac ni byddech y pryd hwnnw yn eistedd yn ddistaw wrth y tân, ac yn ceisio cuddio'r dagrau?
(1, 0) 39 Na byddwn, yr un bach.
(1, 0) 40 Y pryd hwnnw, pan eisteddwn wrth y tân, meddwl y byddwn "Yfory, rhaid i mi wneud y naill beth neu'r llall iddynt."
(1, 0) 41 Ac ambell waith, pan godwn fy ngolwg, troent hwythau a gwenu arnaf.
(Y Plentyn) {Wrth y WYRYF.}
 
(Y Tad) Ie; un fydd yn cerdded mewn lleoedd cyhoeddus.
(1, 0) 61 Hwyrach bod ganddo newyddion am y Frenhines fawr.
(Y Tad) Syr, da y boch.
 
(Yr Amheuwr) Da y boch i gyd.
(1, 0) 66 Syr, a glywsoch chwi rywbeth am y Frenhines?
(Yr Amheuwr) Pa Frenhines?
 
(Yr Amheuwr) Pa Frenhines?
(1, 0) 68 Heddwch yw ei henw.
(Yr Amheuwr) Ai amdani hi y disgwyliwch?
 
(Yr Amheuwr) Ai amdani hi y disgwyliwch?
(1, 0) 70 Dywedir ei bod hi i drigo gyda ni am byth.
(Yr Amheuwr) Gyfeillion, colli amser yr ydych.
 
(Yr Amheuwr) A fu, a fydd.
(1, 0) 74 Ond Syr, er mwyn hynny yr aeth ein meibion allan i'w cheisio.
(Yr Amheuwr) Canwaith yr a dynion allan ar neges, a chanwaith, pan ddont yn eu holau, gweigion fydd eu dwylaw.
 
(Y Plentyn) Oni ddaw breuddwydion i ben?
(1, 0) 86 Clywch!
(1, 0) 87 Pa sŵn yw hwnyna?
(Y Wyryf) Lleisiau, lleisiau llawen lawer.
 
(Y Tad) Gwelwch dyrfa ar y ffordd.
(1, 0) 92 Dont y-ffordd yma.
(Y Wyryf) O, pedfai 'r Frenhines!
 
(Y Wyryf) O, pedfai 'r Frenhines!
(1, 0) 94 O'r diwedd.
(1, 0) 95 Y Frenhines!
(Yr Amheuwr) {A saif o'r neilliu yn ddidaro.}
 
(1, 0) 102 Dywedwch i ni ba beth a welwch.
(Y Wyryf) Tyrfa o wŷr a gwragedd; ac y maent yn llawen.
 
(Y Tad) Y Frenhines yw hi.
(1, 0) 112 Ie, y Frenhines, a'i henw yw Heddwch.
(1, 0) 113 O, Dduw, diolchwn iti yn awr, nyni famau dynion.
(Y Wyryf) O Dduw, diolchwn iti yn awr, nyni, a'u câr, ac a garant.
 
(Y Plentyn) Druan gŵr, mor flinedig yw ei olwg!
(1, 0) 120 Pwy sy'n ei harwain gerfydd ei llaw at yr Orsedd?
(Y Wyryf) Dyn ieuanc, yn lluddedig a gwael, a gwisg milwr amdano,
 
(Y Dyrfa) Ein hewyllys i gyd.
(1, 0) 134 O, Frenhines, dyna'n gweddi i gyd.
(Y Tad) Hebot ti, nid ŷm ni ddim, ac nid yw gwaith ein dwylaw ond llwch.
 
(Y Tad) O, Frenhines dawel, fwyn, dyma ni'n dysgu unwaith eto.
(1, 0) 144 Dyma ni'n dysgu, a mawr yw ein hangen.
(Y Wyryf) O dyro i ni eto'n ôl y dyddiau hyfryd hynny yr oedd eu gwynfyd yn fwy nag a wyddem.
 
(Y Tad) O, Ŵr Ieuanc o'r ffordd chwerw, pa beth a rydd yr hen wŷr iti, fel y deui yn dy ôl o'th hynt?
(1, 0) 163 O, fab rhyw fam druan, drist, pa beth a ofynni gennym ni, a fu'n disgwyl am ein meibion?